کف با عرشه فولادی و دیگر کف ها

کف با عرشه فولادی جزء انواع متداول کف ساختمان ها می باشد .

انواع متداول کف ساختمان ها

انواع مختلف کف های بتنی برای سازه های فولادی تقریبا در تمام کشور متداول است .

این گونه کف ها در برابر حریق مقاومت داشته و در برابر انتقال صدا نیز مناسب هستند .

از طرف دیگر قالب بندی کف ها هزینه و زمان زیادی را لازم دارد ..

این گونه کف ها سنگین هستند و نیاز به استفاده از شبکه های فولادی در ان ها وجود دارد .

در ساختمان های فولادی امروزه از چند نوع کف بتنی زیر استفاده می شود :

• کف های بتنی روی تیر های مشبک فولادی
• تاوه های یک طرفه و دو طرفه بتن مسلح روی تیر های فولادی
• تاوه بتنی به همراه تیر های مختلط
• کف های بتنی مشبک
• کف با عرشه فولادی
• کف با تاوه تخت
• کف با بتن پیش ساخته

تقریبا عوامل عمده ای که در انتخاب کف سازه ی فولادی نقش ایفا میکند به شرح زیر هستند :

بار های موثر بر کف ، میزان مقاومت در برابر حریق ، میزان انتقال صدا و حرارت ، بار مرده ی کف ، وضعیت سقف زیر کف ( تخت باشد و یا تیر های کف نمایان باشد ) ، کارایی کف برای عبور کانال ها ، سیم برق ، لوله کشی و مشابه آن ، ظاهر کف ، نگهداری مورد انتظار از کف ، زمان لازم برای ساخت و بالاخره حداکثر عمق ممکن کف .

بهترین راه برای دریافت اطلاعات در مورد کف ها مراجعه به کاتالوگ شرکت های سازنده این کف هاست .

در عمل نمی توان تاکید عمده ای بر روی یکی از انواع کف ها داشت زیرا هر یک از ان ها می تواند برای حالت خاصی بهترین باشد .

در این مقاله شرح مختصری از انواع کف های یاد شده اورده می شود و سعی می شود محاسن و معایب هر یک نیز ذکر شود .

کف با عرشه فولادی

امروزه کف با عرشه فولادی با بتن روی ان یکی از متداول ترین کف ها در ساختمان های اداری و اپارتمانی است و اگر در ساختمان هایی نظیر هتل و مشابه ان نیز بار وارده بر کف بالا نباشد از آن استفاده خواهد شد .

حسن این کف ها در این است که بمحض اماده شدن عرشه فولادی رفت و امد کارگران بدون مساله خواهد بود ورقه های سبک فولادی به اندازه کافی هستند و می توانند دهانه ای در حدود ۶ متر یا بیشتر نیز داشته باشند .

چون کف فولادی به اندازه ی کافی قوی است بتن روی آن نیاز به استحکام بالا ندارد و اذا می توان از بتن سبک و با ضخامت اندکی حدود ۵ تا ۷٫۵ سانتی متر نیز استفاده کرد .

از سلول های قالب می توان برای هدایت کانال ها ، لوله ها و سیم های برق و نظیر ان استفاده کرد .

فولاد قالب معمولا گالوانیزه شده است و اگر طرف بیرونی آن در معرض دید باشد می توان ان را به صورت موجود ان یا به صورت رنگ امیزی شده قرار داد .

اگر قرار باشد در مقابل حریق حفاظت شود امکان دارد از سقف کاذب نیز استفاده کرد .

معمولا استفاده از سقف کاذب زمانی مطلوب است که لازم باشد سطح بیرونی سقف مسطح باشد .

البته حالاتی که سطح بیرونی سقف مسطح است نیز وجود دارد .

ورق زیر سری تیر  ها

ورق زیر سری تیر  : هر گاه انتهای تیر روی بتن و یا مصالح بنایی قرار گیرد معمول است که از ورق زیر سری جهت توزیع عکس العمل تیر روی تکیه گاه استفاده می کنند .

فرض می شود که عکس العمل به شکل یکنواخت از طریق ورق زیر سری ، A1 نیرویی معادل Ru( عکس العمل )به ورق وارد می کنند .

فشار از پایین به بالا سعی خواهد کرد که ورق و بال تحتانی زیر را خم کند .

ضوابط LRFD توصیه می کند که فرض شود ، فشار فوق کلا توسط ورق زیر سری تحمل می شود و این ورق تحت فشار خمیده شده و مقطع بحرانی خمش به فاصله K از محور مرکزی تیر قرار گیرد .

K بیان کننده فاصله خط گلوگاه تیر از بر خارجی نیمرخ تیر است ( که برابر با مجموع ضخامت بال و شعاع ماهیچه انتهای جان نیمرخ است ) .

تعیین نحوه توزیع فشار زیر سری تیر مساله ساده ای نیست و به این دلیل معمولا فرض بر توزیع یکنواخت و گسترده فشار است .

چنین فرضی در جهت اطمینان طراحی نیز هست زیرا شدت فشار در مرکز صفحه بیشتر از سطح محیطی ان است .

نحوه ی خمش ورق به شکلی است که لبه های ورق تمایل به تغییر شکل به سمت بالا دارند ولی مرکز ورق تمایل به فرو رفتن در مصالح پیدا می کند و یک چنین تغییر شکلی سبب بالا رفتن در مرکز ورق خواهد شد .

گاهی بال تیر ها به تنهایی می تواند تکیه گاه لازم را جهت تیر ایجاد کند .

ورق زیر سری تیر  : با وجود این استفاده از ورق زیر سری به منظور تسهیل در نصب تیر توصیه می شود . ورق زیر سری را به صورت جداگانه و با دقت در تراز بندی  ان قبلا نصب می کنند و سپس تیر را روی ان قرار می دهند و به منظور جلوگیری از جابجایی تیر روی ورق ان دو را به هم جوش می کنند و گاهی از میلگرذی که تیر ها را در امتداد دیوار به یکدیگر می بندد استفاده می شود و گاهی نیز از جوش نبشی به جان تیر به منظور جلوگیری از جابجایی تیر استفاده می شود .

در این حالت انتهای تیر در بتن یا مصالح دفن می شود .

اگر امکان بار محوری زیادی در امتداد تیر وجود داشته باشد می توان از میل مهار جهت محکم کردن انتهای تیر در دیوار استفاده کرد .